انواع مختلف کمپرسورها وجود دارند که هر کدام براي کاربرد خاصي بيشترين بازده را دارد. يکي از انواع کمپرسورها، کمپرسور اسکرو هستند که در صنعت و موارد استفاده مختلف کاربرد زيادي دارند.
کمپرسورهاي اسکرو معمولا در دو طرح اصلي عرضه مي‌شوند: کمپرسورهاي اسکرو خشک يا کمپرسورهاي اسکرو مرطوب / روغني. هر دو نوع کمپرسور از روتورهايي تشکيل شده‌اند که از فاصله نزديک به هم جفت مي‌شوند. در کمپرسورهاي اسکرو خشک از هيچ گونه روغني بين روتورها استفاده نمي‌شود. يک کمپرسور خشک از دو روتور تشکيل شده است، يک جفت روتور که از نزديک با هم جفت مي‌شوند و درون يک سيلندر محکم نصب مي‌شوند.
در کمپرسور مرطوب از مقداري روغن در بين پيچ‌ها استفاده مي‌شود. يک کمپرسور روغني همچنين داراي يک جفت روتور است که از نزديک به هم جفت شده و درون يک سيلندر به صورت محکم نصب مي‌شوند. با اين حال، کمپرسورهاي اسکرو روغني همچنين به اندازه نسخه‌هاي خشک نيازي به تميز کاري ندارند. بخش‌هاي بعدي اين فصل جنبه‌هاي مختلف (شباهت‌ها و تفاوت ها) اين دو نوع کمپرسور را شرح مي‌دهد.
کمپرسورهاي اسکرو ماشين‌هايي با جابجايي مثبت با حرکت دوار هستند که همچنين تحت عنوان کمپرسورهاي ” ماراسکرو” يا “لوب ماراسکرو” شناخته مي‌شوند. آنها نسبتا ساده و کم هزينه هستند. آنها به تدريج دامنه کاربرد خود را گسترش داده‌اند تا به عنوان نيروي سوم در صنعت فشرده سازي مورد استفاده قرار بگيرند. اکنون از آنها در موارد کم فشار و برودتي استفاده مي‌شود.
پرداختن به جنبه‌هاي مختلف کمپرسورهاي اسکرو توسط B.C. Price (1991) و Bloch and Noack (1992) انجام شده است. استانداردهاي مربوط به کمپرسورهاي با جابجايي مثبت API Std 619: 1985 در خدمات پالايشگاه عمومي بسيار حائز اهميت است.
کمپرسورهاي اسکرو اوليه ماشين‌هاي بدون روغن و يا خشک بودند. آنها با سرعت بالايي مي‌چرخيدند تا گردش گاز داخلي را به حداقل برسانند و همچنين بسيار پر سر و صدا بودند. در دهه 50، ماشين‌هاي تزريق روغن وارد بازار شدند و در فشرده سازي گاز طبيعي و يخچال کاربرد پيدا کردند و صداي توليد شده به وسيله آنها به طرز قابل قبولي کم شد تا بتوان از آنها در محيط‌هاي مختلف استفاده کرد.
کنترل ظرفيت در کمپرسور با استفاده از يک شير کشويي که به صورت محوري در امتداد محفظه حرکت مي‌کند انجام مي‌شود. آنها از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه هستند و مي‌توانند با بارهاي حداقل 10? از توان طبيعي خود کار کنند. يکي ديگر از ويژگي‌هاي کمپرسورهاي اسکرو اين است که آنها مي‌توانند تغييرات نسبتا بزرگي در فشار مکش را تحمل کنند، اين يک ويژگي مفيد در کاربري‌هاي برودتي است. در کاربردهاي برودتي تغييرات در زمان‌هاي تغييرات دما متفاوت است و اين نوع از کمپرسور توانايي انطباق خوبي با اين وضعيت خواهد داشت.
کمپرسورهاي اسکرو نسبت به کمپرسورهاي برگشتي اين مزيت را دارند که نيازي به دريچه‌هاي مکش يا تخليه نداشته باشند. در مقايسه با کمپرسورهاي گريز از مرکز، مشکلات و خرابي قطعات مربوط به کمپرسورهاي اسکرو از شدت کمتري برخوردار است و اين نوع از کمپرسور داراي دوام بالايي بوده و نياز به تعميرات کمي دارد. از آنجا که کمپرسورهاي اسکرو براي تزريق روغن طراحي شده، مقاومت کمي در برابر فشار مايعات دارند، اگرچه برخورد مداوم مايع مي‌تواند باعث بروز مشکلاتي شود.
بخش زيادي از گرماي فشرده سازي در يک کمپرسور به وسيله روغن جذب مي‌شود. اين ويژگي براي جلوگيري از ايجاد فشار زياد گاز مطلوب است، زيرا در مواردي ممکن است در صورت گرم شدن گاز، منجر به پليمريزاسيون يا انفجار شود. با استفاده از روغن مي‌توان اين گرماي توليد شده اضافه را کنترل کرد تا بتوان از اين نوع از کمپرسور در کاربردهاي گوناگون صنعت استفاده کرد.
درباره این سایت